30 juni 2016

Op de camping en ook in het nabijgelegen Franse dorpje viel gisteravond niets te beleven. Ik lag dan ook al voor 09.00 uur in bed. Vanmorgen werd ik om 07.00 uur wakker van een stel vrolijk beierende kerkklokken die ook nog eens niet van ophouden wisten. Er maar uit dus, wassen, tanden poetsen en stokbroodje eten.
Ik hoorde het vannacht nog licht regenen maar daar was vanmorgen niets meer van te merken. Buiten scheen de zon en alles was droog. De tent ingepakt en om 08.30 uur vertrokken.
Het is al eerder ter sprake geweest maar ik ben niet echt het type klimgeit, zal wel aan het soortelijk eigen gewicht liggen. Tot 5% gaat het redelijk maar daarboven is het hard werken in een kleine versnelling. Het gaat dan weliswaar niet snel maar ik kom nog steeds fietsend boven. In het bijzonder heb ik moeite met de klimmetjes direct na vertrek, dan is het motortje waarschijnlijk nog niet goed warmgedraaid en gaat het klimmen nog wat stroef. Maar ook daar wen je aan.
Blijkbaar zit ik weer op de gemeenschappelijke route van wandelaars en fietsers. Niet dat ik veel fietsers heb gezien, één op de hele dag, maar daarentegen wel weer veel wandelaars. Het bon route of bon camino hoorde je dan ook regelmatig.
Ook vandaag weer een mooie route door een landschap dat in hoogte doorlopend varieerde tussen de 75 en 250 meter.
Tijdens een kopje koffie in Lectoure hoorde ik een tafeltje verderop Nederlands praten. Zo te zien geen pelgrims en dat was ook zo. Het was een echtpaar uit de omgeving van Rotterdam die daar in de buurt op een camping stonden. Na even wat over en weer met elkaar gesproken te hebben weer op de fiets gestapt maar de gang zat er niet meer lekker in. Het was inmiddels ook al behoorlijk heet geworden.
In Auvillar vond ik het wel weer genoeg voor vandaag. In het boekje stond dat er een pelgrimsherberg is en dat je je daarvoor kunt melden bij het  bureau de tourisme. Dat bleek te kloppen, de éénkoppige bemensing, een vriendelijke dame, schreef me in, incasseerde de overnachtingsprijs, deed vervolgens de deur van het bureau de tourisme op slot en liep met mij mee naar de pelgrimsherberg een 200 meter verderop.
Er stond zelfs een wasmachine met droger. Snel zelf gedoucht en toen de kleren in de wasmachine en droger. Alles weer fris en fruitig voor morgen.
In eerste instantie had ik de vierpersoonskamer voor me zelf maar na het douchen bleek ik gezelschap te hebben gekregen van een 75-jarige Engelsman, Michael, die al zijn 11e camino liep en steeds vanuit verschillende vertrekpunten. Hij was vanuit Moissac komen lopen, een afstand van ongeveer 20 km. Hij vond het vandaag ook behoorlijk heet om te lopen en was blij dat hij over was. Op een typisch Engelse manier zei hij: I Bloody need a gin-tonic en weg was hij. Later kwam hij terug en vertelde dat hij " not amused" was. Hij moest voor 2 gintonics 15 euro betalen en dat vond hij maar afzetterij.
Voor morgen heb ik het nu, denk ik, slimmer aangepakt, ik begin morgen met een afdaling en dan 20 km vlak tot Moissac. Daarna zien we wel weer.