22 juli 2016
Blijf op de hoogte en volg Eric
22 Juli 2016 | Nederland, Borne
Wat was de verwachting
Ik wist tot het moment van vertrek niet wat ik kon verwachten maar dat lag niet aan de voorbereiding. Drie jaar geleden stond al vast dat ik in 2016 per fiets naar Santiago de Compostela (en terug) zou fietsen. Ik had me van te voren goed ingelezen over de reis, van de vele reisverhalen op het internet tot en met romans daarover.
Desondanks had ik nog steeds geen duidelijk beeld wat ik kon verwachten. Ik werd in mijn gedachten heen en weer geslingerd tussen alle facetten van een fysieke ervaring en een spirituele ervaring. Met andere woorden; hoe zou mijn lichaam zich houden onder zo'n monstertocht en wat zou de reis me geestelijk brengen, wat doet het met me, kom ik mezelf, en op welke manier dan, tegen.
Wat heeft het me gebracht.
Ik kan niet zeggen dat ik veel nieuwe inzichten heb gekregen maar wel een bevestiging van dingen die ik eigenlijk wel wist maar me niet altijd van bewust was,
Een eerste inzicht is om het perfectionisme volledig los te laten, met andere woorden probeer niet alles van te voren te plannen. De ervaring leert dat het altijd anders uitpakt dan je van te voren had bedacht en daar moet je dan ook gewoon mee dealen. En dat laatste blijkt best heel goed te gaan in de praktijk.
Een tweede inzicht is het besef dat tijd er eigenlijk niet toe doet. Er is altijd een morgen. Belangrijker is de tijd op het moment naar beste kunnen te gebruiken.
Een derde inzicht is dat er ondanks de vele narigheid in de wereld er veel mensen zijn, van verschillende nationaliteiten en verschillend pluimage, zowel jong, oud en daartussen, die hun steentje bijdragen om een betere wereld creëren. Ik hoop dat ik met mijn reis daar ook een steentje aan heb kunnen bijdragen.
Een vierde inzicht is de goedheid van mensen die je onderweg ontmoet. Zowel pelgrims als mensen die je onderweg tegenkomt en die je spontaan frisdrank of koffie aanbieden, een rijkelijk belegd stokbrood meegeven of simpel je een "bon camino" wensen.
Verder heb ik geweldige fietsgenoten getroffen onderweg en zonder anderen te kort te doen wil ik met name noemen: Jan, Francien en Michiel, Teun, Laurens, Wim en Joost. Daarnaast de vele boeiende ontmoetingen met mensen onderweg.
En niet te vergeten de vele vrijwilligers in de pelgrimshuizen die onbaatzuchtig elke dag weer klaar staan voor weer een stroom nieuwe pelgrims.
Van ieder van hen heb ik op een bepaalde manier veel geleerd, waarvoor dank.
Hoe is het me fysiek vergaan.
Mijn fysieke voorbereiding op de reis had, met de nodige understatement, beter gekund. Vier weken voor vertrek kreeg ik veel last van een wel erg pijnlijke knie. Op advies van mijn sportfysiotherapeut mocht ik vanaf dat moment niet meer op de racefiets of mountainbike. In plaats daarvan 2x in de week op de pijnbank bij hem.
Op de dag van vertrek was het grotendeels "gerepareerd" maar helemaal pijnvrij was ik niet. Met het advies om de eerste dagen niet meer dan 70 km te fietsen en naar verhouding " klein” te fietsen.
Verder zag ik tegen het nodige klimwerk op. Ik ben van nature geen klimmer en heb al moeite met de beklimming van de Kuiperberg in Ootmarsum. Daarbij speelt het nodige overgewicht natuurlijk ook een rol, bij een lengte van 1.75 meter woog ik op de dag van vertrek maar liefst 98.5 kg.
Ik denk dat de angst voor de bergen dan ook redelijk gegrond was.
Achteraf gezien viel het best mee, je wordt onderweg sterker en je gewicht neemt af en als je maar in een kleine versnelling fietst (en niet afstapt) kom je vanzelf boven. Het ging soms met een snelheid van 4 tot 6 km per uur maar dan fietste ik wel met een stijgingspercentage tot 9% over langere beklimmingen en tot 17% over kortere stukken. Afgezien enkele kleine pijntjes heeft het lichaam het goed gedaan. Ook met de knieën ging het steeds beter.
De terugreis vanaf Saint-Jean-Pied-de-Port via de route "langs oude wegen" viel me tot midden Frankrijk best wel zwaar. Ik had best moeite met de vele en snel op elkaar volgende klimmetjes. Bovendien lagen de temperaturen elke dag boven de 30 graden wat ook al een aanslag is op je energiehuishouding.
Afgezien van één zware dag vielen me de Ardennen best mee.
Hoe is het gegaan met fiets en bagage
Van de bagage weet je van te voren dat je minimalistisch moet inpakken. Ondanks die wetenschap neem je toch te veel mee, of materiaal met het verkeerde gewicht. Ik denk dat ik bij vertrek, buiten de fiets, ongeveer 32 kg aan bagage had. In Saint Jean Pied de Port heb ik dan ook besloten om de tent en nog een aantal zaken daar in bewaring te geven en op de terugreis weer op te halen.
De fiets heeft zich goed gehouden. Af en toe smeren, een keer achter de remblokjes vervangen, een afgebroken fietsstandaard en dat was het dan wel.
In totaal 5.415 kilometer gefietst en geen enkele lekke band gehad.
Het is een reis geweest die ik niet had willen missen en waarvan ik me waarschijnlijk nog niet ten volle besef wat het me heeft gebracht. Dat komt omdat je iedere dag zoveel bijzondere dingen meemaakt en interessante mensen ontmoet dat je “vaste schijf” het moeilijk heeft om alles bij te houden. Maar de herinneringen zitten wel in het geheugen en geholpen door de dagelijkse verslagen en de foto’s die gemaakt zijn zal dat besef de komende tijd ongetwijfeld tot volle wasdom komen.
Tot slot hartelijk dank aan een ieder die de moeite heeft genomen mij via de reisverslagen te volgen. Tot vandaag is het dagboek in totaal 8.464 keer bekeken.
De vele reacties op het dagboek zijn voor mij een enorme stimulans geweest.
O ja, en dan nog even dit; van de 98,5 kg lichaamsgewicht bij vertrek waren er bij terugkomst nog 84,1 kg over.
Ik wist tot het moment van vertrek niet wat ik kon verwachten maar dat lag niet aan de voorbereiding. Drie jaar geleden stond al vast dat ik in 2016 per fiets naar Santiago de Compostela (en terug) zou fietsen. Ik had me van te voren goed ingelezen over de reis, van de vele reisverhalen op het internet tot en met romans daarover.
Desondanks had ik nog steeds geen duidelijk beeld wat ik kon verwachten. Ik werd in mijn gedachten heen en weer geslingerd tussen alle facetten van een fysieke ervaring en een spirituele ervaring. Met andere woorden; hoe zou mijn lichaam zich houden onder zo'n monstertocht en wat zou de reis me geestelijk brengen, wat doet het met me, kom ik mezelf, en op welke manier dan, tegen.
Wat heeft het me gebracht.
Ik kan niet zeggen dat ik veel nieuwe inzichten heb gekregen maar wel een bevestiging van dingen die ik eigenlijk wel wist maar me niet altijd van bewust was,
Een eerste inzicht is om het perfectionisme volledig los te laten, met andere woorden probeer niet alles van te voren te plannen. De ervaring leert dat het altijd anders uitpakt dan je van te voren had bedacht en daar moet je dan ook gewoon mee dealen. En dat laatste blijkt best heel goed te gaan in de praktijk.
Een tweede inzicht is het besef dat tijd er eigenlijk niet toe doet. Er is altijd een morgen. Belangrijker is de tijd op het moment naar beste kunnen te gebruiken.
Een derde inzicht is dat er ondanks de vele narigheid in de wereld er veel mensen zijn, van verschillende nationaliteiten en verschillend pluimage, zowel jong, oud en daartussen, die hun steentje bijdragen om een betere wereld creëren. Ik hoop dat ik met mijn reis daar ook een steentje aan heb kunnen bijdragen.
Een vierde inzicht is de goedheid van mensen die je onderweg ontmoet. Zowel pelgrims als mensen die je onderweg tegenkomt en die je spontaan frisdrank of koffie aanbieden, een rijkelijk belegd stokbrood meegeven of simpel je een "bon camino" wensen.
Verder heb ik geweldige fietsgenoten getroffen onderweg en zonder anderen te kort te doen wil ik met name noemen: Jan, Francien en Michiel, Teun, Laurens, Wim en Joost. Daarnaast de vele boeiende ontmoetingen met mensen onderweg.
En niet te vergeten de vele vrijwilligers in de pelgrimshuizen die onbaatzuchtig elke dag weer klaar staan voor weer een stroom nieuwe pelgrims.
Van ieder van hen heb ik op een bepaalde manier veel geleerd, waarvoor dank.
Hoe is het me fysiek vergaan.
Mijn fysieke voorbereiding op de reis had, met de nodige understatement, beter gekund. Vier weken voor vertrek kreeg ik veel last van een wel erg pijnlijke knie. Op advies van mijn sportfysiotherapeut mocht ik vanaf dat moment niet meer op de racefiets of mountainbike. In plaats daarvan 2x in de week op de pijnbank bij hem.
Op de dag van vertrek was het grotendeels "gerepareerd" maar helemaal pijnvrij was ik niet. Met het advies om de eerste dagen niet meer dan 70 km te fietsen en naar verhouding " klein” te fietsen.
Verder zag ik tegen het nodige klimwerk op. Ik ben van nature geen klimmer en heb al moeite met de beklimming van de Kuiperberg in Ootmarsum. Daarbij speelt het nodige overgewicht natuurlijk ook een rol, bij een lengte van 1.75 meter woog ik op de dag van vertrek maar liefst 98.5 kg.
Ik denk dat de angst voor de bergen dan ook redelijk gegrond was.
Achteraf gezien viel het best mee, je wordt onderweg sterker en je gewicht neemt af en als je maar in een kleine versnelling fietst (en niet afstapt) kom je vanzelf boven. Het ging soms met een snelheid van 4 tot 6 km per uur maar dan fietste ik wel met een stijgingspercentage tot 9% over langere beklimmingen en tot 17% over kortere stukken. Afgezien enkele kleine pijntjes heeft het lichaam het goed gedaan. Ook met de knieën ging het steeds beter.
De terugreis vanaf Saint-Jean-Pied-de-Port via de route "langs oude wegen" viel me tot midden Frankrijk best wel zwaar. Ik had best moeite met de vele en snel op elkaar volgende klimmetjes. Bovendien lagen de temperaturen elke dag boven de 30 graden wat ook al een aanslag is op je energiehuishouding.
Afgezien van één zware dag vielen me de Ardennen best mee.
Hoe is het gegaan met fiets en bagage
Van de bagage weet je van te voren dat je minimalistisch moet inpakken. Ondanks die wetenschap neem je toch te veel mee, of materiaal met het verkeerde gewicht. Ik denk dat ik bij vertrek, buiten de fiets, ongeveer 32 kg aan bagage had. In Saint Jean Pied de Port heb ik dan ook besloten om de tent en nog een aantal zaken daar in bewaring te geven en op de terugreis weer op te halen.
De fiets heeft zich goed gehouden. Af en toe smeren, een keer achter de remblokjes vervangen, een afgebroken fietsstandaard en dat was het dan wel.
In totaal 5.415 kilometer gefietst en geen enkele lekke band gehad.
Het is een reis geweest die ik niet had willen missen en waarvan ik me waarschijnlijk nog niet ten volle besef wat het me heeft gebracht. Dat komt omdat je iedere dag zoveel bijzondere dingen meemaakt en interessante mensen ontmoet dat je “vaste schijf” het moeilijk heeft om alles bij te houden. Maar de herinneringen zitten wel in het geheugen en geholpen door de dagelijkse verslagen en de foto’s die gemaakt zijn zal dat besef de komende tijd ongetwijfeld tot volle wasdom komen.
Tot slot hartelijk dank aan een ieder die de moeite heeft genomen mij via de reisverslagen te volgen. Tot vandaag is het dagboek in totaal 8.464 keer bekeken.
De vele reacties op het dagboek zijn voor mij een enorme stimulans geweest.
O ja, en dan nog even dit; van de 98,5 kg lichaamsgewicht bij vertrek waren er bij terugkomst nog 84,1 kg over.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
