23 juni 2016

Gisteravond nog even kort met een ouder Nederlands echtpaar gesproken. Zij vertelden dat ze in Saint-Jean-Pied-de-Port waren begonnen te wandelen en dat ze het de eerste etappe al flink voor de kiezen hadden gehad. Die etappe over de Pyreneeën over een hoogte van 1400 meter en door dichte mist had maar liefst 11 uur geduurd. Dat is nog eens een vuurdoop zou ik zeggen.
De temperatuur in Burgos was om 20.00 uur nog 33 graden. Ik was best moe en ondanks de hitte ben ik om 09.30 al op bed gaan liggen en redelijk snel in slaap gevallen. Maar niet voordat een Japans meisje binnen kwam en zichtbaar moeite had om via het ijzeren trapje in het bed boven mij te klimmen. Dat was redelijk lachwekkend en ging gepaard met veel gezucht en volgens mij ook nog een Japanse krachtterm. Ik heb haar maar niet gevraagd of ik haar een "kontje" moest geven. Verder heb ik de 6 anderen op mijn kamer niet binnen horen komen.
Wel werd ik om 02.00 uur wakker van werkzaamheden buiten. Het leek wel of vanuit een vrachtauto het riool aan het doorspoelen waren. Na een klein half uur reden ze een eind verder. Gelukkig was het lawaai daar niet zo hoorbaar.
Om 06.30 uur werd ik wakker en dat was voor het eerst dat ik eerder op was dan de wandelaars op mijn kamer. Iedereen, behalve het Japanse meisje, sliep nog.
Ik zat vandaag om 07.30 uur op de fiets en het was, toen nog wel, heerlijk fietsweer.
Wel stond er weer een harde zuidoostenwind die ik op de een of andere manier meestal tegen had.
Na Belorado werd het al snel heter, ver boven de 30 graden, en fietste ik over een kilometerslange weg tussen 2 bergketens waar geen enkele schaduw was. Wel waaide daar een stevige wind doorheen, alleen voor mij de verkeerde kant op. Ondanks een dalingspercentage van meer dan 2% moest ik nog flink meetrappen.
De hoogte vandaag schommelde tussen de 600 en 1130 meter waarbij het, ondanks een aantal pittige beklimmingen, over de hele afstand wel omlaag ging.
Ik begon in Burgos op 860 meter, vervolgens ging het op en neer met een top van 1130 meter en daarna weer op en neer naar 570 meter in Herramélleru en eindigend in Santo Domingo de la Calzada op 640 meter.
Tegen 14.00 uur was ik bij de albergue in Santo Domingo. Dit is moderne albergue met 220 bedden en voortreffelijk sanitair.
Na aankomst het gebruikelijke dagelijkse ritueel weer doorlopen dat wil zeggen: fiets in de berging zetten, tassen naar het bed slepen, indien mogelijk de navigatie aan het stroom leggen, douchen en de was doen. Daarna is het tijd voor een biertje, natuurlijk alleen maar op het vochtgehalte weer op peil te brengen.
Vandaag ook nog gekeken of mijn Tele2-abonnement voor het buitenland al geactiveerd was. Nada (niet) dus. Terwijl de 2e factuur inmiddels betaald. Het zal wel 1 juli 2016 worden en anders heb ik zo'n donkerbruin vermoeden dat ik pas weer via Tele2 kan bellen als ik bij Maastricht Nederland weer binnen kom.
Morgen wordt het volgens de berichten koeler, dat wil zeggen 24 graden met kans op een bui.
Als het meezit ben ik morgen in Los Arcos en dan ben ik niet meer ver verwijderd van de Franse grens.