15 juli 2016
Blijf op de hoogte en volg Eric
15 Juli 2016 | Frankrijk, Varennes-en-Argonne
Gistermiddag ontmoette ik in het centrum van Châlons en Champagne Joost, een jonge Amsterdammer. We hebben even gepraat, Joost vertelde dat hij op fietsvakantie was en tot Nevers aan de Loire wilde fietsen. Ik vertelde hem dat ik op terugreis van Santiago.
Ik had net iets gegeten en hij wilde nog iets eten en allebei wilden we nog een 15 tot 20 km fietsen, hij naar het zuiden en ik naar het noorden. Nadat we elkaar een bon route hebben gewenst gingen we ieder onze eigen weg.
Omdat het de nationale feestdag in Frankrijk was leek het mij geen slecht idee om vanuit Châlons eerst te bellen met de (jeugd)herberg waar ik wilde overnachten. Dat was een goede, beter gezegd briljante, gedachte. Ze hadden namelijk geen bed meer over. Als ik daar naar toe was gefietst had ik voor de keuze gestaan om 40 km door te fietsen of 15 km terug te fietsen.
Daarom de camping municipal in Châlons opgezocht.
En wie kom ik daar later ook tegen, juist Joost. Hij was net te laat voor de plat de jour, in Frankrijk tussen 12.00 en 14.30 uur. Hij wist ook dat er na Châlons naar het zuiden zeker 40 km lang geen camping of restaurant zou zijn dus hij besloot ook op de camping municipal in Châlons te overnachten.
Zodoende hebben we ons gezamenlijk gesettled op het terras van de camping. Overigens is het een uitzondering dat een camping municipal in Frankrijk een terras heeft waar je iets kunt drinken en eten.
Onder het genot van een Belgisch biertje (Chimay) en op aandringen van Joost een fles Champagne (we zijn niet voor niets in de champagnestreek) hebben we met elkaar kennis gemaakt en ervaringen uitgewisseld. Joost blijkt een kok te zijn of zoals dat in het jargon heet hij is de chef-kok van een behoorlijk exclusieve organisatie. Hij kan boeiend vertellen over zijn werk en heeft nog grote plannen.
Ik denk dat het hem allemaal gaat lukken, hij heeft een no-nonsense instelling, veel creatieve ideeën en een gezonde nuchtere instelling
Tegen half tien komt er een jongeman van een jaar of dertig het terras op gestrompeld. Hij doet zijn rugzak af, loopt naar de bar en bestelt een bière grande. De man blijkt Kobe te heten en een flink uit de kluiten gewassen Belg te zijn die naar Santiago wandelt vanuit Antwerpen. Hij heeft een veel te zware rugzak bij zich en kampt al weken met vervelende schrijnende blessures in de liesstreek en de binnenkant van de dijen. Hij heeft besloten om op de camping in Châlons een extra rustdag te nemen in de hoop dat de pijn zal afzakken. Met z'n drieën hebben we nog wat gedronken voordat ik om 22.45 uur mijn tent opzocht. Kobe daarentegen bestelde nog een biertje en tegen 23.30 uur hoorde ik hem verwoede pogingen doen om zijn tentje op te zetten hetgeen hem wel is gelukt.
Vanmorgen om 08.30 uur ben ik vertrokken en ik voelde het gelijk. De bennen voelden niet goed. Ik had de grootste moeite met de kleinste heuvels.
Zowel gisteren en vandaag fiets ik door de voedselschuur van Frankrijk. Onafzienbare graanvelden en velden met andere gewassen. Pas in de omgeving van Vienne-la-Ville begon het landschap te veranderen. Eigenlijk alleen nog maar bossen met daartussen weilanden met enkele koeien.
Ik had me voorgenomen om vandaag een 90 tot 100 km te fietsen. Dag ging mooi niet door. In Varennes-en-Argonne (het gebied van de loopgravenoorlog uit de 1e wereldoorlog) stond ik wederom voor de keuze om in dat plaatsje op de camping municipal te blijven of nog 14 of 28 km door te fietsen naar de volgende campings.
Ik heb er voor gekozen om na 77 km in Varennes te blijven, bijkomend voordeel is dat ze in het dorp maar liefst 4 eetgelegenheden hebben.
België komt rapper dichterbij.
Ik had net iets gegeten en hij wilde nog iets eten en allebei wilden we nog een 15 tot 20 km fietsen, hij naar het zuiden en ik naar het noorden. Nadat we elkaar een bon route hebben gewenst gingen we ieder onze eigen weg.
Omdat het de nationale feestdag in Frankrijk was leek het mij geen slecht idee om vanuit Châlons eerst te bellen met de (jeugd)herberg waar ik wilde overnachten. Dat was een goede, beter gezegd briljante, gedachte. Ze hadden namelijk geen bed meer over. Als ik daar naar toe was gefietst had ik voor de keuze gestaan om 40 km door te fietsen of 15 km terug te fietsen.
Daarom de camping municipal in Châlons opgezocht.
En wie kom ik daar later ook tegen, juist Joost. Hij was net te laat voor de plat de jour, in Frankrijk tussen 12.00 en 14.30 uur. Hij wist ook dat er na Châlons naar het zuiden zeker 40 km lang geen camping of restaurant zou zijn dus hij besloot ook op de camping municipal in Châlons te overnachten.
Zodoende hebben we ons gezamenlijk gesettled op het terras van de camping. Overigens is het een uitzondering dat een camping municipal in Frankrijk een terras heeft waar je iets kunt drinken en eten.
Onder het genot van een Belgisch biertje (Chimay) en op aandringen van Joost een fles Champagne (we zijn niet voor niets in de champagnestreek) hebben we met elkaar kennis gemaakt en ervaringen uitgewisseld. Joost blijkt een kok te zijn of zoals dat in het jargon heet hij is de chef-kok van een behoorlijk exclusieve organisatie. Hij kan boeiend vertellen over zijn werk en heeft nog grote plannen.
Ik denk dat het hem allemaal gaat lukken, hij heeft een no-nonsense instelling, veel creatieve ideeën en een gezonde nuchtere instelling
Tegen half tien komt er een jongeman van een jaar of dertig het terras op gestrompeld. Hij doet zijn rugzak af, loopt naar de bar en bestelt een bière grande. De man blijkt Kobe te heten en een flink uit de kluiten gewassen Belg te zijn die naar Santiago wandelt vanuit Antwerpen. Hij heeft een veel te zware rugzak bij zich en kampt al weken met vervelende schrijnende blessures in de liesstreek en de binnenkant van de dijen. Hij heeft besloten om op de camping in Châlons een extra rustdag te nemen in de hoop dat de pijn zal afzakken. Met z'n drieën hebben we nog wat gedronken voordat ik om 22.45 uur mijn tent opzocht. Kobe daarentegen bestelde nog een biertje en tegen 23.30 uur hoorde ik hem verwoede pogingen doen om zijn tentje op te zetten hetgeen hem wel is gelukt.
Vanmorgen om 08.30 uur ben ik vertrokken en ik voelde het gelijk. De bennen voelden niet goed. Ik had de grootste moeite met de kleinste heuvels.
Zowel gisteren en vandaag fiets ik door de voedselschuur van Frankrijk. Onafzienbare graanvelden en velden met andere gewassen. Pas in de omgeving van Vienne-la-Ville begon het landschap te veranderen. Eigenlijk alleen nog maar bossen met daartussen weilanden met enkele koeien.
Ik had me voorgenomen om vandaag een 90 tot 100 km te fietsen. Dag ging mooi niet door. In Varennes-en-Argonne (het gebied van de loopgravenoorlog uit de 1e wereldoorlog) stond ik wederom voor de keuze om in dat plaatsje op de camping municipal te blijven of nog 14 of 28 km door te fietsen naar de volgende campings.
Ik heb er voor gekozen om na 77 km in Varennes te blijven, bijkomend voordeel is dat ze in het dorp maar liefst 4 eetgelegenheden hebben.
België komt rapper dichterbij.
-
15 Juli 2016 - 21:31
Gerard Lohuis:
Dag Eric,
Bijna twee maanden onderweg (morgen twee volle maanden) en je staat nu ook aan het begin van je laatste weekend van je geweldige onderneming. Geniet nog even van het laatste stuk op weg naar huis, want niet alleen "Belgie komt rapper dichterbij" ook je thuis!
Heel veel plezier op het laatste stukkie.
Groeten, Gerard -
16 Juli 2016 - 09:06
Bennebroek Van De Tuuk:
Beste Eric . Mooi al die verhalen over Frankrijk en al die personen die je ontmoet hebt. Nu je toch bijna in België bent , neem dan ook een paar biertjes voor mij mee! Hoop dat je blessure vrij blijft voor dat laatste stuk naar Borne. Veel plezier nog maatje. Zie je gauw weer bij ons in de kantine en op de racefiets. Gr Kittel. -
16 Juli 2016 - 12:15
Bennie&Ria:
Hoi broer
Wat genieten we van al jou verhalen en foto's
Nog een paar dagen en je bent weer thuis met veel mooie herinneringen,
Dit is het laatste verslag dat we nu kunnen lezen want we gaan morgen op Vacantie
Voorspoedige reis de laatste paar dagen,als we weer terug zijn hebben we weer contact.
Groeten van ons -
16 Juli 2016 - 12:42
Herriette Diepenmaat:
Hallo Eric,
We blijven genieten van jouw verhalen. Zoveel personen ontmoet maar allen zo verschillend. Hopelijk gaat het morgen weer beter met de beentjes. Nog steeds bewonderingswaardig wat je doet (kanjer), maar dat geldt ook voor jouw lieve vrouw (mag ook een keer gezegd). Succes verder en blijf genieten van de laatste kilometers!! Groeten, Herriette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
